ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਜੈਤੋ ਵੱਲੋਂ ਸੰਤੋਖ ਮਿਨਹਾਸ ਨਾਲ ਰੂਬਰੂ.......... ਰੂਬਰੂ / ਹਰਦਮ ਸਿੰਘ ਮਾਨ

ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ (ਰਜਿ।) ਜੈਤੋ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰ ਸੰਤੋਖ ਮਿਨਹਾਸ ਨਾਲ ਰੂਬਰੂ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਮੰਡਲ ਵਿਚ ਸੰਤੋਖ ਮਿਨਹਾਸ ਅਤੇ ਬਲਕਾਰ ਸਿੰਘ ਦਲ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ ਬਿਰਜਮਾਨ ਹੋਏ। ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸਭਾ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਹਰਦਮ ਸਿੰਘ ਮਾਨ ਦੇ ਸਵਾਗਤੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਹੋਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਮਹਿਮਾਨ ਸ਼ਾਇਰ ਸੰਤੋਖ ਮਿਨਹਾਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਹਿਤਕ ਕਿਰਤਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ।
ਸੰਤੋਖ ਮਿਨਹਾਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲਿਖਣ ਕਾਰਜ ਦੇ ਆਗਾਜ਼ ਦਾ ਵਰਨਣ ਕਰਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ 1971-72 ਵਿਚ ਸਪਤਾਹਿਕ ਅਖਬਾਰ 'ਹਾਣੀ' ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਸਾਹਿਤਕ ਸਫ਼ਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਜੁਝਾਰਵਾਦੀ ਕਵੀ ਪਾਸ਼ ਦੀ ਰਚਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਬੂਲਦਿਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਵੀ ਜੁਝਾਰਵਾਦੀ ਕਵਿਤਾ ਵੱਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਰਜਿੰਦਰ ਕਾਲਜ ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਉਘੇ ਵਿਦਵਾਨ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਪ੍ਰੋ। ਗੁਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ, ਡਾ। ਕਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਡਾ। ਟੀ। ਆਰ। ਵਿਨੋਦ ਦਾ ਥਾਪੜਾ ਮਿਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਕਾਵਿ ਸੰ੍ਰਗਹਿ 'ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਬਲਦੇ ਸੂਰਜ' 1992 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਦੂਜੀ ਕਾਵਿ ਪੁਸਤਕ 'ਫੁੱਲ, ਤਿਤਲੀ ਤੇ ਉਹ' 2009 ਛਪੀ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਸਾਲ 'ਜ਼ਫ਼ਰ' ਸਾਹਿਤਕ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਦੀ ਸੰਪਾਦਨਾ ਵੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਟੀ। ਵੀ। ਸੀਰੀਅਲ ਗੂੰਜ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਸੰਵਾਦ ਵੀ ਲਿਖੇ।
ਪਿਛਲੇ ਕੁੱਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਜੀਵਨ ਹੰਢਾ ਰਹੇ ਸ੍ਰੀ ਮਿਨਹਾਸ ਨੇ ਉਥੋਂ ਦੀਆਂ ਕੁੱਝ ਯਾਦਾਂ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨਾਲ ਕਾਵਿਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ 'ਬੜਾ ਅਜੀਬ ਮੁਲਕ ਹੈ ਇਹ, ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਥੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ ਵਰਗਾ। ਕੋਈ ਵੀ ਤੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੁੜਦੀ, ਸਾਂਝ ਵਰਗੀ।' ਅਜੋਕੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦਾ ਵਰਨਣ ਕਰਦਿਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੋਲ ਸਨ 'ਮਨ ਦੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਡਰਿਆ ਉੱਚੀ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਯਾਰੋ ਵੇਖੋ ਬੰਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਵੀ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ।' ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਪਣੀ ਚੋਣਵੀਂ ਕਾਵਿ ਰਚਨਾ ਸਰੋਤਿਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਖੂਬ ਦਾਦ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਸ਼ਾਇਰ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪਿਆਸਾ, ਸੁਰਿੰਦਰਪ੍ਰੀਤ ਘਣੀਆਂ ਅਤੇ ਮੇਘ ਰਾਜ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਨੇ ਵੀ ਮਹਿਮਾਨ ਸ਼ਾਇਰ ਮਿਨਹਾਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਪਰਤਾਂ ਖੋਲ੍ਹਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਲੇਖਕ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਵਧੀਆ ਭੰਗੜਾ ਕਲਾਕਾਰ ਵੀ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਾਲਜ 'ਚ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਕਵਿਤਾ ਉਚਾਰਣ ਅਤੇ ਭੰਗੜੇ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਮੁਕਾਬਲਿਆਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਮੱਲਾਂ ਮਾਰੀਆਂ।
ਸਮਾਗਮ ਦੇ ਆਖਰੀ ਪੜਾਅ ਵਿਚ ਸੁਰਿੰਦਰ ਪ੍ਰੀਤ ਘਣੀਆਂ, ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪਿਆਸਾ, ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ, ਹਰਦਮ ਸਿੰਘ ਮਾਨ, ਪ੍ਰੋ। ਤਰਸੇਮ ਨਰੂਲਾ, ਅਰਸ਼ਦੀਪ ਸ਼ਰਮਾ, ਬੇਅੰਤ ਸਿੰਘ ਵਾਂਦਰ ਜਟਾਣਾ ਨੇ ਵੀ ਕਾਵਿ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਹਾਜਰੀ ਲੁਆਈ। ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਹੋਰਨਾ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਭੁਪਿੰਦਰ ਜੈਤੋ, ਹਰਜਿੰਦਰ ਢਿੱਲੋਂ, ਮੰਗਤ ਸ਼ਰਮਾ, ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਬਲ੍ਹਾੜੀਆ, ਐਡਵੋਕੇਟ ਗੁਰਸਾਹਿਬ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੇਜੀ, ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ, ਸੋਨੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਸਭਾ ਦੇ ਮੀਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸੂਰੇਵਾਲੀਆ ਅਤੇ ਬਲਕਾਰ ਸਿੰਘ ਦਲ ਸਿੰਘ ਵਾਲਾ ਨੇ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਸਭਨਾਂ ਸਾਹਿਤ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਸਭਾ ਵੱਲੋਂ ਸੰਤੋਖ ਮਿਨਹਾਸ ਨੂੰ ਯਾਦਗਾਰੀ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦੇ ਕੇ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਸ੍ਰੀ ਮਿਨਹਾਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਨਵੀਂ ਪੁਸਤਕ ਸਭਾ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤੀ।

ਸੂਫ਼ੀ ਆਰਟਸ ਫ਼ਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ ਵੱਲੋਂ ਡਾ. ਆਨੰਦੀ ‘ਸੰਦਲੀ ਹਵਾ’ ਲੋਕ-ਅਰਪਿਤ.......... ਸੀ.ਡੀ. ਰਿਲੀਜ਼ / ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੱਗੜ (ਡਾ.)


ਬਠਿੰਡਾ: ਸਥਾਨਕ ਸਿਵਲ ਲਾਈਨਜ਼ ਕਲੱਬ ਵਿਖੇ ਸੂਫ਼ੀ ਆਰਟਸ ਫ਼ਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਬਠਿੰਡਾ ਅਤੇ ਅੰਤਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪੰਜਾਬੀ ਇੰਟਰਨੈਟ ਅਖ਼ਬਾਰ ‘ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ’ ਦੇ ਉੱਦਮ ਦੇ ਸਦਕਾ ਇੱਕ ਸਾਹਿਤਕ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਸਮਾਗਮ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਡਾ. ਜੇ. ਐਸ. ਆਨੰਦ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਸਾਰੀਆਂ ਪੌਣਾਂ ਸਾਰੀ ਚਾਨਣੀ’ ’ਚੋਂ ਚੋਣਵੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰਤ ਪੰਜਾਬੀ ਆਡੀਓ ਸੀ. ਡੀ. ‘ਸੰਦਲੀ ਹਵਾ’ ਨੂੰ ਲੋਕ ਅਰਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਸੂਫ਼ੀ ਆਰਟਸ ਫ਼ਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦੀ ਇਸ ਪਲੇਠੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ੀ-ਗ਼ਮੀ, ਮੁਹੱਬਤ ਅਤੇ ਬਿਰਹਾ ਦੀ ਤਰਜ਼ਮਾਨੀ ਕਰਦੇ ਅੱਠ ਗੀਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਕਸ਼ ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਮਾਲਕ ਉੱਭਰਦੀ ਗਾਇਕਾ ਵਰਿੰਦਰ ਵਿੰਮੀ ਨੇ ਬਾਖ਼ੂਬੀ ਗਾਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਨੌਜਵਾਨ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਰਾਜਿੰਦਰ ਰਿੰਕੂ ਨੇ। ਇਸ ਸੀ. ਡੀ ਨੂੰ ਲੋਕ ਅਰਪਣ ਕਰਨ ਦੀ ਰਸਮ ਸਾਹਿਤਕ ਰੁਚੀਆਂ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਅਤੇ ‘ਉਡਾਨ’ ਨਾਂ ਦੀ ਸੁਪ੍ਰਸਿਧ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਰਚਨਹਾਰ ਡਾ. ਜਤਿੰਦਰ ਜੈਨ (ਆਈ. ਪੀ. ਐਸ.) ਡੀ ਆਈ ਜੀ ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਰੇਂਜ ਵੱਲੋਂ ਨਿਭਾਈ ਗਈ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਤ ਹੁੰਦਿਆਂ ਡਾ. ਜੈਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਡਾ. ਆਨੰਦ ਇਕ ਬਹੁਪੱਖੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਹਨ ਜੋ ਸਫ਼ਲ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਦੇ ਨਾਲ਼-ਨਾਲ਼ ਇਕ ਪ੍ਰਬੁੱਧ ਸਾਹਿਤਕਾਰ, ਸਮਾਜਿਕ ਚਿੰਤਕ, ਵਾਤਾਵਰਨ ਪ੍ਰੇਮੀ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਕ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨਾਲ਼ ਲਬਰੇਜ਼ ਵਿਅਕਤੀਤਵ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ ਦੀ ਟੀਮ ਵੱਲੋਂ ਡਾ. ਜਤਿੰਦਰ ਜੈਨ ਅਤੇ ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਡਾ. ਆਨੰਦ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਇਕ ਸਨਮਾਨ ਪੱਤਰ ਵੀ ਭੇਂਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਅੰਤਰ-ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਆਲੋਚਕ ਪ੍ਰੋ. ਬ੍ਰਹਮ ਜਗਦੀਸ਼ ਸਿੰਘ ਨੇ ਡਾ. ਆਨੰਦ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਦਿਆਂ ਇਸ ਸੀ. ਡੀ. ਵਿਚਲੇ ਗੀਤਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਗੀਤਕਾਰੀ ਦੇ ਨਵੇਂ ਦਿੱਸਹੱਦਿਆਂ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨ ਵਜੋਂ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਡਾ. ਆਨੰਦ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਜੋਂ ਇਸ ਨਵੇਂ ਅਧਿਆਇ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਵਿ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਸੁਨਹਿਰਾ ਸਬੱਬ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਹੋਰਨਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਵਾਮੀ ਸੂਰਯਾ ਦੇਵ ਜੀ, ਸ੍ਰੀ ਪੀ. ਡੀ. ਗੋਇਲ ਉਪ-ਚੇਅਰਮੈਨ ਸਥਾਨਕ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਕਮੇਟੀ ਡੀ ਏ ਵੀ ਕਾਲਜ ਬਠਿੰਡਾ, ਹਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਪੀ. ਸੀ. ਐਸ., ਪ੍ਰਸਿਧ ਮੀਡੀਆ ਹਸਤੀ ਮਿੰਟੂ ਬਰਾੜ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਡਾ. ਪਰਮਜੀਤ ਰੋਮਾਣਾ, ਡਾ.ਵਿਮਲਾਂਸ਼ੂ ਮਲਿਕ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਮਾਤਾ ਜਸਵੰਤ ਕੌਰ ਪਬਲਿਕ ਸਕੂਲ ਬਾਦਲ, ਪ੍ਰਿੰ. ਨਸੀਬ ਕੌਰ, ਪ੍ਰਿੰ. ਅਸ਼ੋਕ ਸ਼ਾਸਤਰੀ, ਡਾ. ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ (ਪ੍ਰਿੰ.) ਆਕਲੀਆ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ, ਪ੍ਰੋ. ਰਜਨੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ, ਚਰਨਜੀਤ ਭੁੱਲਰ ਪੰਜਾਬੀ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ, ਸੁਖਵੰਤ ਭੁੱਲਰ, ਗੁਰਭੇਜ ਚੌਹਾਨ, ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ, ਇੰਜੀ. ਸਤਿੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ, ਆਰਟਿਸਟ ਅਮਰਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਪ੍ਰੋ. ਬੇਅੰਤ ਕੌਰ, ਡਾ. ਸੁਖਦੀਪ ਕੌਰ, ਕਹਾਣੀਕਾਰ ਗੁਰਦੇਵ ਖੋਖਰ, ਪ੍ਰੋ. ਭੁਪਿੰਦਰ ਜੱਸਲ, ਭੁਪਿੰਦਰ ਪੰਨੀਵਾਲੀਆ, ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਰਾਜਿੰਦਰ ਰਿੰਕੂ ਸਮੇਤ ਅਨੇਕਾਂ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ਼ ਜੁੜੀਆਂ ਹਸਤੀਆਂ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਗਾਇਕਾ ਵਰਿੰਦਰ ਵਿੰਮੀ, ਗਾਇਕ ਗੁਰਸੇਵਕ ਚੰਨ ਅਤੇ ਬਾਲ ਗਾਇਕ ਕਰਨ ਸ਼ਰਮਾਂ ਨੇ ਡਾ. ਆਨੰਦ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤਕ ਸੁਰਾਂ ਸੰਗ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਖੱਟੀ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਡਾ. ਜੇ. ਐਸ. ਆਨੰਦ ਦੀਆਂ ਸਾਹਿਤਕ ਪੁਸਤਕਾਂ ਅਤੇ ਤਾਜ਼ਾ ਲੋਕ-ਅਰਪਿਤ ਆਡੀਓ ਸੀ.ਡੀ. ਜ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵੀ ਲਾਈ ਗਈ।

ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਤੇਜੱਸਵੀ ਸਿਤਾਰੇ ‘ਸਰਤਾਜ’ ਨੇ ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕ ਕੀਲੇ ..........ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਮਾਗਮ / ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅਮੀ


ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਹ ਸਿਫ਼ਤ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਕਸਰ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ਼ ਸਬੰਧਤ ਸਮਾਗਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਥੋਂ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੀ ਉੱਤਮ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਪਸੰਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੀ ਹੀ ਸ਼ਹੀਦ-ਏ-ਆਜ਼ਮ ਸ: ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਪੋਰਟਸ ਐਂਡ ਕਲਚਰਲ ਕਲੱਬ ਵੱਲੋਂ ਸਥਾਨਕ ਪੈਲੇਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ‘ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਤੇ ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਕੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਨਾਮ’ ਕਰਵਾ ਕੇ ਖ਼ੂਬ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਖੱਟੀ। ਇਸ ਸੰਗੀਤਕ ਸ਼ਾਮ ਵਿਚ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ, ਮੋਗਾ, ਮੁਕਤਸਰ, ਫ਼ਿਰੋਜਪੁਰ, ਬਠਿੰਡਾ ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣੇ ਤੋਂ ਮੰਡੀ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਤੱਕ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੇਮੀ ਆਪਣੇ ਚਹੇਤੇ ਗਾਇਕ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਨੂੰ ਸੁਨਣ ਲਈ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਗੀਤਕ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਸਿਰਜਣ ਲਈ ਬਰਜਿੰਦਰ ਕਾਲਜ ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਲੈਕਚਰਾਰ ਅਤੇ ਸੁਰੀਲੇ ਗਾਇਕ ਤੇ ਸ਼ਾਇਰ ਪ੍ਰੋ. ਰਾਜੇਸ਼ ਮੋਹਨ ਵੱਲੋਂ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਦੇ ਸ਼ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤਕ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਦਾ ਆਗ਼ਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਉਹਨਾਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੀ ਫ਼ਰਮਾਇਸ਼ ’ਤੇ ਇਕ ਪੰਜਾਬੀ ਗੀਤ ‘ਸਈਓ ਨੀ ਮੈਂ ਖ਼ੁਆਬ ਸੱਜਣ ਦੇ ਵੇਖਾਂ’ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਪੁਰਸੋਜ਼ ਗਾਇਕੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਸੰਗੀਤ ਵਿਚ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਅਤੇ ਇਸ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਸੂਫ਼ੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਦੇ ਤੇਜਸੱਵੀ ਸਿਤਾਰੇ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ. ਮੰਚ ਸੰਚਾਲਕ ਡਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੱਗੜ (ਆਨਰੇਰੀ ਸਾਹਿਤ ਸੰਪਾਦਕ ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ) ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲਕਸ਼ ਅੰਦਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ‘ਸਾਈਂ ਵੇ ਸਾਡੀ ਫਰਿਆਦ ਤੇਰੇ ਤਾਈਂ, ਸਾਈਂ ਵੇ ਬਾਹੋਂ ਫੜ• ਬੇੜਾ ਬੰਨੇ ਲਾਈ’ ਨਾਲ਼ ਸੰਗੀਤਕ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੀ। ਉਪਰੰਤ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ਉਪਰੋ-ਥੱਲੀ ਸਾਹਿਤਕ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਛਹਿਬਰ ਨਾਲ਼ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ। ਜਦ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ‘ਪਹਿਲਾ ਵਾਰ ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵਾਰ ਖੰਡੇ ਨਾਲ਼, ਚਾਰ ਹੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਬੰਦਾ ਕਰੇ ਕੰਮ ਸਦਾ ਸ਼ੌਕ ਨਾਲ਼ ਪਿਆਰ ਨਾਲ਼ ਲਾਲਚ ਜਾਂ ਡੰਡੇ ਨਾਲ਼’ ਗੀਤ ਛੋਹਿਆ ਤਾਂ ਪੰਡਾਲ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਸਮੂਹ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਹਕੀਕਤ ਭਰੇ ਗੀਤ ਦਾ ਤਾੜੀਆਂ ਦੀ ਗੂੰਜ ਨਾਲ਼ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਅੰਮੀ, ਗੱਲ ਸਿੱਧੇ ਢੰਗ ਨਾਲ਼ ਆਖੀਏ, ਯਾਮ•ਾਂ, ਬਿੱਲੋ ਜੀ, ਫ਼ੁੱਲ ਕਪਾਹੀ ਦੇ, ਫ਼ਿਲਹਾਲ ਹਵਾਵਾਂ ਰੁਮਕਦੀਆਂ, ਦਸਤਾਰ, ਜੱਜ ਵਰਗੇ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਅਤੇ ਅਰਥ-ਭਰਪੂਰ ਗੀਤਾਂ ਨਾਲ਼ ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਰੂਹ ਦੀ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਕੀਤੀ। ਇਕ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੁੰਦਰੀ ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਪੰਜ-ਪੰਜ ਸੌ ਦੇ ਨੋਟਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਤੋਂ ਆਏ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਗਾਇਕ ਨੂੰ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਮੰਚ ਤੱਕ ਪੁਚਾਏ। ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਲੋਕ ਸ੍ਰ. ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਨਾਲ਼ ਰਚਾਏ ਇਸ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ, ਸਤਪਾਲ ਸ਼ਰਮਾ, ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰਾਜੂ, ਇੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਲੇਰ, ਰਾਜਿੰਦਰ ਜੱਸਲ ਸਮੇਤ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਮਿਆਰੀ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਲਈ ਵਧਾਈਆਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਵੱਡ ਅਕਾਰੀ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਸਰਤਾਜ ਦੀ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਮਿਸਾਲ ਆਨੰਦ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਸਰੂਰ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਉਤਰ ਸਕੇਗਾ। ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਸਮਾਗਮ ਨੂੰ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸੰਪੰਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਨਿਭਾਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਸੀ। ਜਿਸ ਲਈ ਸ੍ਰ.ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਮੱਲੀ ਉਪ ਪੁਲਿਸ ਕਪਤਾਨ, ਸ੍ਰ.ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਉਪ ਪੁਲਿਸ ਕਪਤਾਨ, ਮੁੱਖ ਥਾਣਾ ਅਫ਼ਸਰਾਨ ਸ੍ਰ. ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸ੍ਰ. ਕੁਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਪੁਲਿਸ ਕਰਮੀ ਵਧਾਈ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹਨ।
ਇਸ ਮੌਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਿਚ ਮਨਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਹਲਕਾ ਇੰਚਾਰਜ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਸ੍ਰ. ਗਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਇੰਚਾਰਜ ਉਪ-ਦਫ਼ਤਰ ‘ਅਜੀਤ’, ਮਹਾਸ਼ਾ ਲਖਵੰਤ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਐਸ.ਐਸ.ਪੀ. ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਅਰੁਣ ਕੁਮਾਰ ਮਿੱਤਲ, ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਸਰਦਾਰਨੀ ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ ਢਿੱਲੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨਗਰ ਕੌਂਸਲ , ਡਾ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਨਰਸਿੰਗ ਕਾਲਜ, ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਮਾਹਰ ਡਾ. ਪ੍ਰਭਦੇਵ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਉਪ ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਤੇਜੱਸਵੀ ਸਿਤਾਰੇ ‘ਸਰਤਾਜ’ ਨੇ ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕ ਕੀਲੇ ..........ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅਮੀ
ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਹ ਸਿਫ਼ਤ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਕਸਰ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ਼ ਸਬੰਧਤ ਸਮਾਗਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਥੋਂ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੀ ਉੱਤਮ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਪਸੰਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੀ ਹੀ ਸ਼ਹੀਦ-ਏ-ਆਜ਼ਮ ਸ: ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਪੋਰਟਸ ਐਂਡ ਕਲਚਰਲ ਕਲੱਬ ਵੱਲੋਂ ਸਥਾਨਕ ਪੈਲੇਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ‘ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਤੇ ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਕੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਨਾਮ’ ਕਰਵਾ ਕੇ ਖ਼ੂਬ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਖੱਟੀ। ਇਸ ਸੰਗੀਤਕ ਸ਼ਾਮ ਵਿਚ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ, ਮੋਗਾ, ਮੁਕਤਸਰ, ਫ਼ਿਰੋਜਪੁਰ, ਬਠਿੰਡਾ ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣੇ ਤੋਂ ਮੰਡੀ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਤੱਕ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੇਮੀ ਆਪਣੇ ਚਹੇਤੇ ਗਾਇਕ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਨੂੰ ਸੁਨਣ ਲਈ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਗੀਤਕ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਸਿਰਜਣ ਲਈ ਬਰਜਿੰਦਰ ਕਾਲਜ ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਲੈਕਚਰਾਰ ਅਤੇ ਸੁਰੀਲੇ ਗਾਇਕ ਤੇ ਸ਼ਾਇਰ ਪ੍ਰੋ. ਰਾਜੇਸ਼ ਮੋਹਨ ਵੱਲੋਂ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਦੇ ਸ਼ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤਕ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਦਾ ਆਗ਼ਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਉਹਨਾਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੀ ਫ਼ਰਮਾਇਸ਼ ’ਤੇ ਇਕ ਪੰਜਾਬੀ ਗੀਤ ‘ਸਈਓ ਨੀ ਮੈਂ ਖ਼ੁਆਬ ਸੱਜਣ ਦੇ ਵੇਖਾਂ’ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਪੁਰਸੋਜ਼ ਗਾਇਕੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਸੰਗੀਤ ਵਿਚ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਅਤੇ ਇਸ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਸੂਫ਼ੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਦੇ ਤੇਜਸੱਵੀ ਸਿਤਾਰੇ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ. ਮੰਚ ਸੰਚਾਲਕ ਡਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੱਗੜ (ਆਨਰੇਰੀ ਸਾਹਿਤ ਸੰਪਾਦਕ ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ) ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲਕਸ਼ ਅੰਦਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ‘ਸਾਈਂ ਵੇ ਸਾਡੀ ਫਰਿਆਦ ਤੇਰੇ ਤਾਈਂ, ਸਾਈਂ ਵੇ ਬਾਹੋਂ ਫੜ• ਬੇੜਾ ਬੰਨੇ ਲਾਈ’ ਨਾਲ਼ ਸੰਗੀਤਕ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੀ। ਉਪਰੰਤ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ਉਪਰੋ-ਥੱਲੀ ਸਾਹਿਤਕ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਛਹਿਬਰ ਨਾਲ਼ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ। ਜਦ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ‘ਪਹਿਲਾ ਵਾਰ ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵਾਰ ਖੰਡੇ ਨਾਲ਼, ਚਾਰ ਹੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਬੰਦਾ ਕਰੇ ਕੰਮ ਸਦਾ ਸ਼ੌਕ ਨਾਲ਼ ਪਿਆਰ ਨਾਲ਼ ਲਾਲਚ ਜਾਂ ਡੰਡੇ ਨਾਲ਼’ ਗੀਤ ਛੋਹਿਆ ਤਾਂ ਪੰਡਾਲ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਸਮੂਹ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਹਕੀਕਤ ਭਰੇ ਗੀਤ ਦਾ ਤਾੜੀਆਂ ਦੀ ਗੂੰਜ ਨਾਲ਼ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਅੰਮੀ, ਗੱਲ ਸਿੱਧੇ ਢੰਗ ਨਾਲ਼ ਆਖੀਏ, ਯਾਮ•ਾਂ, ਬਿੱਲੋ ਜੀ, ਫ਼ੁੱਲ ਕਪਾਹੀ ਦੇ, ਫ਼ਿਲਹਾਲ ਹਵਾਵਾਂ ਰੁਮਕਦੀਆਂ, ਦਸਤਾਰ, ਜੱਜ ਵਰਗੇ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਅਤੇ ਅਰਥ-ਭਰਪੂਰ ਗੀਤਾਂ ਨਾਲ਼ ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਰੂਹ ਦੀ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਕੀਤੀ। ਇਕ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੁੰਦਰੀ ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਪੰਜ-ਪੰਜ ਸੌ ਦੇ ਨੋਟਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਤੋਂ ਆਏ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਗਾਇਕ ਨੂੰ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਮੰਚ ਤੱਕ ਪੁਚਾਏ। ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਲੋਕ ਸ੍ਰ. ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਨਾਲ਼ ਰਚਾਏ ਇਸ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ, ਸਤਪਾਲ ਸ਼ਰਮਾ, ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰਾਜੂ, ਇੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਲੇਰ, ਰਾਜਿੰਦਰ ਜੱਸਲ ਸਮੇਤ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਮਿਆਰੀ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਲਈ ਵਧਾਈਆਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਵੱਡ ਅਕਾਰੀ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਸਰਤਾਜ ਦੀ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਮਿਸਾਲ ਆਨੰਦ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਸਰੂਰ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਉਤਰ ਸਕੇਗਾ। ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਸਮਾਗਮ ਨੂੰ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸੰਪੰਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਨਿਭਾਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਸੀ। ਜਿਸ ਲਈ ਸ੍ਰ.ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਮੱਲੀ ਉਪ ਪੁਲਿਸ ਕਪਤਾਨ, ਸ੍ਰ.ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਉਪ ਪੁਲਿਸ ਕਪਤਾਨ, ਮੁੱਖ ਥਾਣਾ ਅਫ਼ਸਰਾਨ ਸ੍ਰ. ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸ੍ਰ. ਕੁਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਪੁਲਿਸ ਕਰਮੀ ਵਧਾਈ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹਨ।
ਇਸ ਮੌਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਿਚ ਮਨਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਹਲਕਾ ਇੰਚਾਰਜ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਸ੍ਰ. ਗਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਇੰਚਾਰਜ ਉਪ-ਦਫ਼ਤਰ ‘ਅਜੀਤ’, ਮਹਾਸ਼ਾ ਲਖਵੰਤ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਐਸ.ਐਸ.ਪੀ. ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਅਰੁਣ ਕੁਮਾਰ ਮਿੱਤਲ, ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਸਰਦਾਰਨੀ ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ ਢਿੱਲੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨਗਰ ਕੌਂਸਲ , ਡਾ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਨਰਸਿੰਗ ਕਾਲਜ, ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਮਾਹਰ ਡਾ. ਪ੍ਰਭਦੇਵ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਉਪ ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਤੇਜੱਸਵੀ ਸਿਤਾਰੇ ‘ਸਰਤਾਜ’ ਨੇ ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੇ ਦਰਸ਼ਕ ਕੀਲੇ ..........ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅਮੀ
ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇਹ ਸਿਫ਼ਤ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਅਕਸਰ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ਼ ਸਬੰਧਤ ਸਮਾਗਮ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਥੋਂ ਦੇ ਵਸਨੀਕਾਂ ਦੀ ਉੱਤਮ ਬੁੱਧੀ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਪਸੰਦ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹਨ। ਕੋਟਕਪੂਰੇ ਦੀ ਹੀ ਸ਼ਹੀਦ-ਏ-ਆਜ਼ਮ ਸ: ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਪੋਰਟਸ ਐਂਡ ਕਲਚਰਲ ਕਲੱਬ ਵੱਲੋਂ ਸਥਾਨਕ ਪੈਲੇਸ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ‘ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਤੇ ਸੂਫ਼ੀ ਗਾਇਕੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਨਾਮ’ ਕਰਵਾ ਕੇ ਖ਼ੂਬ ਵਾਹ-ਵਾਹ ਖੱਟੀ। ਇਸ ਸੰਗੀਤਕ ਸ਼ਾਮ ਵਿਚ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ, ਮੋਗਾ, ਮੁਕਤਸਰ, ਫ਼ਿਰੋਜਪੁਰ, ਬਠਿੰਡਾ ਪਟਿਆਲਾ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣੇ ਤੋਂ ਮੰਡੀ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਤੱਕ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਪ੍ਰੇਮੀ ਆਪਣੇ ਚਹੇਤੇ ਗਾਇਕ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਨੂੰ ਸੁਨਣ ਲਈ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋਏ ਸਨ।
ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੰਗੀਤਕ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਸਿਰਜਣ ਲਈ ਬਰਜਿੰਦਰ ਕਾਲਜ ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਲੈਕਚਰਾਰ ਅਤੇ ਸੁਰੀਲੇ ਗਾਇਕ ਤੇ ਸ਼ਾਇਰ ਪ੍ਰੋ. ਰਾਜੇਸ਼ ਮੋਹਨ ਵੱਲੋਂ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਦੇ ਸ਼ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸੰਗੀਤਕ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਦਾ ਆਗ਼ਾਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਉਹਨਾਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੀ ਫ਼ਰਮਾਇਸ਼ ’ਤੇ ਇਕ ਪੰਜਾਬੀ ਗੀਤ ‘ਸਈਓ ਨੀ ਮੈਂ ਖ਼ੁਆਬ ਸੱਜਣ ਦੇ ਵੇਖਾਂ’ ਰਾਹੀਂ ਆਪਣੀ ਪੁਰਸੋਜ਼ ਗਾਇਕੀ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਸੰਗੀਤ ਵਿਚ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਅਤੇ ਇਸ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਸੂਫ਼ੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਦੇ ਤੇਜਸੱਵੀ ਸਿਤਾਰੇ ਡਾ. ਸਤਿੰਦਰ ਸਰਤਾਜ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਵਿਚ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ. ਮੰਚ ਸੰਚਾਲਕ ਡਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੱਗੜ (ਆਨਰੇਰੀ ਸਾਹਿਤ ਸੰਪਾਦਕ ਪੰਜਾਬੀ ਨਿਊਜ਼ ਆਨਲਾਈਨ) ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਿਲਕਸ਼ ਅੰਦਾਜ਼ ਰਾਹੀਂ ਸਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਰੂ-ਬ-ਰੂ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ‘ਸਾਈਂ ਵੇ ਸਾਡੀ ਫਰਿਆਦ ਤੇਰੇ ਤਾਈਂ, ਸਾਈਂ ਵੇ ਬਾਹੋਂ ਫੜ• ਬੇੜਾ ਬੰਨੇ ਲਾਈ’ ਨਾਲ਼ ਸੰਗੀਤਕ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੀ। ਉਪਰੰਤ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ਉਪਰੋ-ਥੱਲੀ ਸਾਹਿਤਕ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਛਹਿਬਰ ਨਾਲ਼ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਦਾ ਭਰਪੂਰ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ। ਜਦ ਸਰਤਾਜ ਨੇ ‘ਪਹਿਲਾ ਵਾਰ ਕਲਮਾਂ ਦਾ ਦੂਜਾ ਵਾਰ ਖੰਡੇ ਨਾਲ਼, ਚਾਰ ਹੀ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ਼ ਬੰਦਾ ਕਰੇ ਕੰਮ ਸਦਾ ਸ਼ੌਕ ਨਾਲ਼ ਪਿਆਰ ਨਾਲ਼ ਲਾਲਚ ਜਾਂ ਡੰਡੇ ਨਾਲ਼’ ਗੀਤ ਛੋਹਿਆ ਤਾਂ ਪੰਡਾਲ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਸਮੂਹ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਹਕੀਕਤ ਭਰੇ ਗੀਤ ਦਾ ਤਾੜੀਆਂ ਦੀ ਗੂੰਜ ਨਾਲ਼ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਅੰਮੀ, ਗੱਲ ਸਿੱਧੇ ਢੰਗ ਨਾਲ਼ ਆਖੀਏ, ਯਾਮ•ਾਂ, ਬਿੱਲੋ ਜੀ, ਫ਼ੁੱਲ ਕਪਾਹੀ ਦੇ, ਫ਼ਿਲਹਾਲ ਹਵਾਵਾਂ ਰੁਮਕਦੀਆਂ, ਦਸਤਾਰ, ਜੱਜ ਵਰਗੇ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਅਤੇ ਅਰਥ-ਭਰਪੂਰ ਗੀਤਾਂ ਨਾਲ਼ ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਰੂਹ ਦੀ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਕੀਤੀ। ਇਕ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਨੇ ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੁੰਦਰੀ ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਪੰਜ-ਪੰਜ ਸੌ ਦੇ ਨੋਟਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਾਲਾਂਵਾਲੀ ਤੋਂ ਆਏ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਗਾਇਕ ਨੂੰ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਰਾਹੀਂ ਮੰਚ ਤੱਕ ਪੁਚਾਏ। ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਲੋਕ ਸ੍ਰ. ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਅਤੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਨਾਲ਼ ਰਚਾਏ ਇਸ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ, ਸਤਪਾਲ ਸ਼ਰਮਾ, ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰਾਜੂ, ਇੰਦਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਕਲੇਰ, ਰਾਜਿੰਦਰ ਜੱਸਲ ਸਮੇਤ ਸਮੂਹ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਮਿਆਰੀ ਗਾਇਕੀ ਅਤੇ ਪੁਖ਼ਤਾ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਲਈ ਵਧਾਈਆਂ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਵੱਡ ਅਕਾਰੀ ਸਮਾਗਮ ਵਿਚ ਸਰਤਾਜ ਦੀ ਬਾ-ਕਮਾਲ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਨੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਮਿਸਾਲ ਆਨੰਦ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਸਰੂਰ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਉਤਰ ਸਕੇਗਾ। ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਸਮਾਗਮ ਨੂੰ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸੰਪੰਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਨਿਭਾਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਸੀ। ਜਿਸ ਲਈ ਸ੍ਰ.ਸੇਵਾ ਸਿੰਘ ਮੱਲੀ ਉਪ ਪੁਲਿਸ ਕਪਤਾਨ, ਸ੍ਰ.ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਉਪ ਪੁਲਿਸ ਕਪਤਾਨ, ਮੁੱਖ ਥਾਣਾ ਅਫ਼ਸਰਾਨ ਸ੍ਰ. ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਤੇ ਸ੍ਰ. ਕੁਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਪੁਲਿਸ ਕਰਮੀ ਵਧਾਈ ਦੇ ਪਾਤਰ ਹਨ।
ਇਸ ਮੌਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਵਿਚ ਮਨਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਹਲਕਾ ਇੰਚਾਰਜ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ, ਸ੍ਰ. ਗਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਇੰਚਾਰਜ ਉਪ-ਦਫ਼ਤਰ ‘ਅਜੀਤ’, ਮਹਾਸ਼ਾ ਲਖਵੰਤ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਐਸ.ਐਸ.ਪੀ. ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ ਅਰੁਣ ਕੁਮਾਰ ਮਿੱਤਲ, ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਸਰਦਾਰਨੀ ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ ਢਿੱਲੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨਗਰ ਕੌਂਸਲ , ਡਾ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਬਾਬਾ ਫ਼ਰੀਦ ਨਰਸਿੰਗ ਕਾਲਜ, ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਮਾਹਰ ਡਾ. ਪ੍ਰਭਦੇਵ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ ਉਪ ਜਿਲ੍ਹਾ ਸਿੱਖਿਆ ਅਫਸਰ ਫਰੀਦਕੋਟ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਐਸ.ਐਸ. ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਇੰਜ. ਸੰਗਤ ਸਿੰਘ ਮੱਕੜ ਸਮੇਤ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਪਤਵੰਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਦੂਰ ਦੁਰੇਢਿਉਂ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ। ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਉਪਰੰਤ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਮਨਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਕਲੱਬ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਡਾ. ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਸਿੱਖਿਆ ਅਫਸਰ ਫਰੀਦਕੋਟ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਐਸ.ਐਸ. ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਇੰਜ. ਸੰਗਤ ਸਿੰਘ ਮੱਕੜ ਸਮੇਤ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਪਤਵੰਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਦੂਰ ਦੁਰੇਢਿਉਂ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ। ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਉਪਰੰਤ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਮਨਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਕਲੱਬ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਡਾ. ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਸਿੱਖਿਆ ਅਫਸਰ ਫਰੀਦਕੋਟ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਐਸ.ਐਸ. ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਤੇਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ, ਇੰਜ. ਸੰਗਤ ਸਿੰਘ ਮੱਕੜ ਸਮੇਤ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਪਤਵੰਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਦੂਰ ਦੁਰੇਢਿਉਂ ਸਰਤਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ। ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਉਪਰੰਤ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ, ਮਨਤਾਰ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਕਲੱਬ ਅਹੁਦੇਦਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਡਾ. ਸਰਤਾਜ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।


‘ਪਾਸ਼ ਐਨ ਐਂਥਾਲੋਜੀ’ ਦਾ ਆਨਲਾਈਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਲੋਕ-ਅਰਪਿਤ.......... ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੱਗੜ (ਡਾ.)

ਕੋਟਕਪੂਰਾ : ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੇ ਚਰਚਿਤ ਹਸਤਾਖ਼ਰ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦਕ ਪ੍ਰਿੰ. ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਮੋਹੀ ਦੀ ਅਨੁਵਾਦਤ ਪੁਸਤਕ ‘ਪਾਸ਼ ਐਨ ਐਂਥਾਲੋਜੀ’ ਦਾ ਆਨਲਾਈਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਅੱਜ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਰ ਅਤਿ ਸਾਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਵਿਚ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਵਿਖੇ ਲੋਕ-ਅਰਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੀ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਕੋਟਕਪੂਰਾ ਨੇ ਲੈਪਟਾਪ ਦਾ ਬਟਨ ਕਲਿੱਕ ਕਰਕੇ ਲੋਕ-ਅਰਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਆਨਲਾਈਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਭੂਮਿਕਾ ਡਾ. ਪਰਮਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਤੱਗੜ ਅਤੇ ਪਵਨ ਗੁਲਾਟੀ ਵੱਲੋਂ ਨਿਭਾਈ ਗਈ ਹੈ। ਇਸ ਆਨਲਾਈਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਦੀ ਲੋਕ-ਅਰਪਣਾ ਮੌਕੇ ਸਰਦਾਰਨੀ ਨਿਰੰਜਨ ਕੌਰ ਮੋਹੀ, ਪ੍ਰਸ਼ੋਤਮ ਬੇਤਾਬ, ਡਾ. ਨਰਾਇਣ ਸਿੰਘ ਮੰਗੇੜਾ, ਬਲਵੰਤ ਗਰਗ, ਰਾਜਿੰਦਰ ਜੱਸਲ, ਅਤੇ ਮੁਨੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ ’ਤੇ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ। ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਸੁਪ੍ਰਸਿਧ ਜੁਝਾਰਵਾਦੀ ਕਵੀ ਅਵਤਾਰ ‘ਪਾਸ਼’ ਦੀਆਂ ਚੋਣਵੀਆਂ 81 ਨਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅਨੁਵਾਦ ਦੇ ਅਧਾਰਤ ਹੈ ਜਿਸ ਦਾ ਪਲੇਠਾ ਆਡੀਸ਼ਨ 1992 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਅਜੋਕੇ ਅਤਿ-ਆਧੁਨਿਕ ਦੌਰ ਦੇ ਬਿਜਲਈ ਤੌਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਮੱਦਦ ਨਾਲ਼ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਪਾਸ਼ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਤੱਕ ‘ਪਾਸ਼ ਕਾਵਿ’ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਮੱਦੇ ਨਜ਼ਰ ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੀ ਸਲਾਹ ’ਤੇ ਅਮਲ ਕਰਦਿਆਂ ਸ਼ਾਇਰ ਮੋਹੀ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਆਨਲਾਈਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਸਾਹਿਤ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਾਸ਼ ਦੀਆਂ ਪੰਜਾਬੀ ਤੋਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਅਨੁਵਾਦਤ ਇਹਨਾਂ ਨਜ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਹਰੀਸਿੰਘਮੋਹੀ.ਬਲਾਗਸਪਾਟ.ਕਾਮ ’ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਮਾਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਸੱਤਵਾਂ ਸ਼ਹੀਦ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਅਵਾਰਡ ਸਮਾਰੋਹ........... ਸਨਮਾਨ ਸਮਾਰੋਹ

ਕੈਲਗਰੀ: ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਵੀਕਲੀ ਅਖਬਾਰ ਦੀ ਵਰ੍ਹੇ ਗੰਢ ਮੌਕੇ ਕੈਲਗਰੀ ਦੇ ਆਪਣਾ ਪੰਜਾਬ ਰੈਂਸਟੋਰੈਂਟ ਵਿੱਚ 7ਵਾਂ ਸ਼ਹੀਦ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਅਵਾਰਡ ਸਮਾਰੋਹ ਬੜੀ ਸਜ ਧਜ ਨਾਲ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਇਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸਰੀ ਬੀ. ਸੀ. ਦੇ ਉਂਘੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਪ੍ਰਤੀ ਉਂਘੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਬਦਲੇ ਸ਼ਹੀਦ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਯਾਦ ਰਹੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ 6 ਉਂਘੀਆਂ ਹਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਉਂਘਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਸੀ ਨੂੰ ਇਸ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਇਸ ਅਵਾਰਡ ਵਿੱਚ $1000 ਡਾਲਰ ਨਕਦ ਪੁਰਸਕਾਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪਲੇਕ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਹਿਲਾ ਅਵਾਰਡ ਬੀ. ਸੀ. ਦੇ ਅਮਨਪਾਲ ਸਾਰਾ ਨੂੰ (ਸਾਹਿਤ ਤੇ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਣ) 2000, ਇਕਬਾਲ ਅਰਪਨ (ਸਾਹਿਤ) 2001, ਉਂਜਲ ਦੁਸਾਂਝ (ਰਾਜਨੀਤੀ) 2002, ਬਲਵੰਤ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ (ਪਰਿਵਾਸੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸੇਵਾਵਾਂ) 2004, ਬਰਕਤ ਸਿੱਧੂ (ਸੂਫੀ ਗਾਇਕ) 2005, ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ (ਲੈਜਿਸਲੇਚਰ ਯੋਗਦਾਨ) 2006 ਅਤੇ ਇਸ ਸਾਲ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਸੁਰ ਸੰਗਮ ਰੇਡੀਓ, ਹਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਸਿੱਖ ਵਿਰਸਾ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ। ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਵੀਕਲੀ ਦੇ ਐਡਮਿੰਟਨ ਦੀ ਬ੍ਰਾਂਚ ਆਫਿਸ ਦੇ ਲਾਟ ਭਿੰਡਰ ਅਤੇ ਅਮਰਜੀਤ ਪੁਰੇਵਾਲ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ।
ਲਾਟ ਭਿੰਡਰ ਨੇ ਮਾਸਟਰ ਆਫ ਸੈਰੇਮਨੀਜ਼ ਵਜੋਂ ਵੀ ਫਰਜ ਨਿਭਾਇਆ। ਲਾਟ ਭਿੰਡਰ ਦਾ ਇਸ ਫਰਜ਼ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਣ ਦਾ ਨਿਵੇਕਲਾ ਹੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਹੈ। ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਮੰਡਲ ਵਿੱਚ ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ, ਗੁਰਦੀਪ ਢਿੱਲੋਂ, ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ, ਪ੍ਰਮਿੰਦਰਜੀਤ ਰੰਧਾਵਾ ਅਤੇ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਸੁਸ਼ੋਭਤ ਸਨ। ਗਿਆਨੀ ਪ੍ਰੇਮ ਸਿੰਘ ਕੈਲਗਰੀ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਖੂਬ ਦਾਦ ਖੱਟੀ।
ਲਾਟ ਭਿੰਡਰ ਨੇ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਮੰਤ੍ਰਤ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਮੌਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ। ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ੋਤਮ ਭਾਰਦਵਾਜ, ਜੀ. ਕੇ. ਟਿਵਾਣਾ ਸਾਬਕਾ ਨਿਊਜ ਡਾਇਰੈਕਟਰ, ਦੂਰਦਰਸ਼ਨ ਜਲੰਧਰ, ਰਾਜ ਕੈਲਗਰੀ, ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਸਹੋਤਾ, ਪ੍ਰਮਿੰਦਰ ਗਰੇਵਾਲ, ਭਾਈ ਗੁਰਨਾਮ ਸਿੰਘ, ਪਰਮਜੀਤ ਸੰਦਲ ਤਲਵੰਡੀ ਵੀਡੀਓ ਆਦਿ ਨੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖੇ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਚੀਫ ਐਡੀਟਰ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਸਮਾਗਮ ਸੱਤ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਾਗਾ ਕਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਵੀ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਇਸ ਸਪਤਾਹਕ ਪਰਚੇ ਨੇ ਇੱਕ ਸਾਲ ਦੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿੰਨੇ ਅਰਸੇ ਵਿੱਚ ਨਾ ਕੇਵਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਥਾਪਤ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ ਸਗੋਂ ਇਸਨੂੰ ਦੋਭਾਸ਼ੀ ਬਣਾਕੇ ਅਤੇ ਕੈਲਗਰੀ ਤੋਂ ਐਡਮਿੰਟਨ ਤੱਕ ਇਸਦਾ ਘੇਰਾ ਅਤੇ ਸਰਕੂਲੇਸ਼ਨ ਵੀ ਵਧਾਈ ਹੈ। ਇਸ ਅਖਬਾਰ ਦੀ ਪਾਠਕਾਂ ਵਲੋਂ ਮੰਗ ਵੀ ਵਧ ਗਈ ਹੈ। ਅਖਬਾਰ ਆਪਣੇ ਸੰਪਾਦਕੀਆਂ, ਲੇਖਾਂ, ਰਾਸ਼ਟਰੀ, ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖਬਰਾਂ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਫੀਚਰਾਂ ਕਾਰਨ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਸਿਹਰਾ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸੁਕੈਡਰਨ ਲੀਡਰ ਸੋਹਣ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰਮਾਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਇੰਡੀਅਨ ਐਕਸ ਸਰਵਿਸ ਮੈਨ ਇਮੀਗਰਾਂਟ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਨੇ ਵੀ ਸਮਾਗਮ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਨੂੰ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਵਰ੍ਹੇ ਗੰਢ ਮੌਕੇ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਅਖਬਾਰ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਠਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਪ੍ਰਮਾਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੂੰ ਵੀ ਸੱਤਵੇ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ।
ਇਸ ਉਪਰੰਤ ਲਾਟ ਭਿੰਡਰ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਫੇਰ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਵਲੋਂ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਪ੍ਰਤੀ ਕੀਤੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦਾ ਵੀ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ।
ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨਾਲ ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਵਾਉਂਦਿਆ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਦੀਆਂ ਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦਾ ਲਹੂ ਹੈ। ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਚਰਨਪਾਲ ਸਵ: ਗਦਰੀ ਬਾਬਾ ਦੁੱਲਾ ਸਿੰਘ ਜਲਾਲਦੀਵਾਲ ਦੇ ਦੋਹਤੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਨੇ ਤੋਂ ਹੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦੀ ਚੇਟਕ ਲੱਗੀ। ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਲੋਕ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਕੀਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬਿਆਨ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗੋਰੇ ਨਸਲਵਾਦੀ ਕੂ ਕਲੈਕਸ ਕਲੈਨ (ਖਖਖ) ਵਲੋਂ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਗਠਨ ਬਣਾ ਕੇ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਥੇਬੰਦ ਹੋ ਕੇ ਨਸਲਵਾਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਨੂੰ ਨੱਥ ਪਾਈ। ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਇਸ ਸੰਗਠਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣੇ ਕਿਉਂਕਿ ਹੋਰ ਕੋਈ ਡਰਦਾ ਮੂਹਰੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਨੇਤਾ ਨਸਲਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ‘ਤੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੇ ਫਾਰਮ ਵਰਕਰਜ਼ ਦੀ ਯੂਨੀਅਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਕੇ 30 ਸਾਲ ਲੰਮੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਬਾਅਦ ਫਾਰਮ ਵਰਕਰਜ਼ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸੁਧਾਰੀ। ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਸਭਾਵਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਤੀ ਵਿੱਚ ਉਂਘਾ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਅਰਕੇ ਦਾ ਕਾਰਨਾਮਾ ‘ਪਿਕਸ’ ਨਾਂ ਦੀ (ਪ੍ਰਾਗਰੈਸਿਵ ਇੰਟਰਕਲਚਰਲ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਸਰਵਿਸਜ਼) ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦਾ ਸਾਰੇ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸਾਨੀ ਸੁਸਾਇਟੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਸੁਸਾਇਟੀ ਨੇ ਇੰਨਾ ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਦਾ ਝੋਲਾ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਾਨਾਂ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਰਡਰ ਆਫ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕੋਲੰਬੀਆ, ਗੋਪੀਓ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਰਵਿਸਜ਼ ਸਨਮਾਨ ਜਿਹੜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 2006 ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਵਿਖੇ ਐਨ. ਆਰ. ਆਈ ਸੰਮੇਲਨ ਸਮੇਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਗੋਪੀਓ ਤੋਂ ਭਾਵ ਗਲੋਬਲ ਆਰਗੇਨਾਈਜੇਸ਼ਨ ਆਫ ਪੀਪਲ ਆਫ ਇੰਡੀਆ ਆਰਿਜਨ ਹੈ।
ਇਸ ਤੋਂ ਉਪਰੰਤ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੇ ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਵੀਕਲੀ ਦੀ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਅਤੇ ਸਟਾਫ, ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਜਿਸਨੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੇ ਪਿਕਸ ਬਾਰੇ ਵਿਸਥਾਰ ਨਾਲ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਸੰਸਥਾ ਜਿਹੜੀ ਅੱਠ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ 80 ਡਾਲਰਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਤਰੱਕੀ ਕਰ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵੇਲੇ ਇਸ ਵਿੱਚ 80 ਕਰਮਚਾਰੀ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜਿਹੜਾ ਮਾਅਰਕੇ ਦਾ ਕੰਮ ਇਸਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਸਾਰੇ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਚਰਚਾ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਸੀਨੀਅਰਜ਼ ਲਈ 54 ਯੂਨਿਟ ਰਹਾਇਸ਼ੀ ਬਿਲਡਿੰਗ ਤੇ 72 ਬੈਂਡ ਅਸਿਸਟਡ ਲਿਵਿੰਗ ਬਿਲਡਿੰਗ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਰਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਸੇਵਾ ਸੀਨੀਅਰਜ਼ ਨੂੰ ਉਪਲਬਧ ਹੈ। ਅੱਜ ਇਸਦਾ ਬੱਜਟ ਕਈ ਲੱਖਾਂ ਡਾਲਰਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਕਈ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜੇਹੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸੱਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ‘ਪਿਕਸ’ ਦੇ ਸੀ. ਈ. ਓ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਜਿਹੜੇ ਵੀ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਾ ਆ ਜਾਵੇਗਾ ਉਹ ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨਗੇ। ਸੋ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੇ ਆਪਣੇ 40 ਸਾਲਾ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਬਿਆਨ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਅਤੇ ਕੈਲਗਰੀ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਵਰਗੀ ਮਹਾਨ ਹਸਤੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਤ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਸਮਝਿਆ ਹੈ। ਜਿਸ ਲਈ ਉਹ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹਨ।
ਗੁਰਦੀਪ ਢਿੱਲੋਂ, ਹਰਦੀਪ ਢਿੱਲੋਂ ਵਲੋਂ 1000 ਡਾਲਰ ਦਾ ਚੈਂਕ ਅਤੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪਲੇਕ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ, ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ, ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ, ਪਰਮਿੰਦਰਜੀਤ ਰੰਧਾਵਾ, ਲਾਟ ਭਿੰਡਰ ਵਲੋਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਵੀ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਨੂੰ ਭੇਂਟ ਕੀਤੀ।
ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ 2002 ਤੋਂ ਇੱਕ ਅਵਾਰਡ ਪੰਜਾਬੀ ਸਟਾਰ ਵੀ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਜਿਹੜਾ ਸਥਾਨਕ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਉਂਘੇ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ (ਪੱਤਰਕਾਰੀ), ਦੂਜਾ ਹਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਜਨਾਗਲ (ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ), ਤੀਜਾ ਸਵਾਤੀ ਅਲ ਫਰਨਾਂਡੋ (ਸਮਾਜ ਸੇਵਾ), ਚੌਥਾ ਭਗਵੰਤ ਸਿੰਘ ਰੰਧਾਵਾ (ਕਲਾ ਅਤੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟਤਾ), ਇਸ ਸਾਲ ਦੇ ਇਸ ਅਵਾਰਡ ਲਈ ਸੁਕੈਡਰਨ ਲੀਡਰ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ ਨੂੰ ਇੰਡੋ-ਕਨੇਡੀਅਨ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਪ੍ਰਤੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਬਦਲੇ ਦੇਣ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਨੇ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਸੰਖੇਪ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦਿਆ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬੈਂਸ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ 1948 ਵਿੱਚ ਮੈਥ ਏ. ਬੀ. ਕੋਰਸ ਨਾਲ ਬੀ. ਏ. ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਏਅਰ ਫੋਰਸ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਹੋ ਕੇ ਟੈਕਨੀਕਲ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਦਾ ਕੋਰਸ ਬੰਗਲੌਰ ਕਾਲਿਜ ਤੋਂ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਤਰੱਕੀ ਕਰਕੇ 31 ਸਾਲ ਦੀ ਸੇਵਾ ਉਪਰੰਤ ਸੁਕੈਡਰਨ ਲੀਡਰ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਰੀਟਾਇਰ ਹੋ ਕੇ ਕੈਲਗਰੀ ਆਏ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਦਾ ਖਾਸ ਪੱਖ ਈਮਾਨਦਾਰੀ, ਵੈਸ਼ਨੂ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦਾ ਸੇਵਨ ਨਾ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਥੇ ਆ ਕੇ ਉਹ ਸਾਬਕਾ ਸੈਨਕਾਂ ਦੀ ਸੰਸਥਾ ਦੀ ਟੀਮ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਕਮਿਉਨਿਟੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਈਮਾਨਦਾਰੀ ਤੇ ਨਿਰਪੱਖਤਾ ਸਦਕਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਸ਼ਮੇਸ਼ ਕਲਚਰ ਸੈਂਟਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰੀ ਸੌਂਪੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਸਵੰਤ ਸਿਘ ਗਿੱਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਨੂੰ ਯੋਗ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਵੀ ਇਸ ਪ੍ਰਸੰਸਾਯੋਗ ਉਂਦਮ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦਿੱਤੀ। ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ ਨੂੰ 500 ਡਾਲਰ ਦਾ ਚੈਂਕ ਜੈਗ ਗਰੇਵਾਲ ਅਤੇ ਹਨੀ ਡਰਾਈਵਾਲ ਦੇ ਦੇਵ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ, ਜਸਵੰਤ ਗਿੱਲ ਤੇ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੇ ‘ਪੰਜਾਬੀ ਸਟਾਰ’ ਯਾਦਗਾਰੀ ਪਲੇਕ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।
ਡਾ. ਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਨੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਬੋਲਦਿਆਂ ਸਨਮਾਨਤ ਕਰਨ ਲਈ ਚੁਣੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਹਸਤੀਆਂ ਵਾਕਈ ਇਸ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹਨ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਈ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕੁਰਸੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਕੁਰਸੀ ਖੁੱਸ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਲੋਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੱਲੇ ਕਾਰਤੂਸ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਪੁੱਛ ਪ੍ਰਤੀਤ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਕੁਰਸੀ ਨੂੰ ਮਹਾਨਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸੋ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਬੈਂਸ ਸਾਹਿਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਕੁਰਸੀ ਨੂੰ ਮਹਾਨਤਾ ਬਖਸ਼ਦੇ ਹਨ। ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾ ਪੂਰਬਕ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ। ਮੀਡੀਆ ਦਾ ਕੰਮ ਇਨਫਾਰਮੇਸ਼ਨ ਦੇਣਾ ਹੈ। ਇਨਫਾਰਮੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਮਿਸਇਨਫਾਰਮੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਅੰਤਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮੀਡੀਆ ਉਹੋ ਹੀ ਸਾਰਥਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਮਿਸਇਨਫਾਰਮੇਸ਼ਨ ਨਾ ਦੇ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਤੀਕ ਠੀਕ ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੇ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ ਨੇ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਸਮਾਰੋਹ ਕਰਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਅਵਾਰਡ ਸਥਾਪਤ ਕਰਕੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਅਤੇ ਘਾਲਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੇ ਕੀਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਇਤਹਾਸ ਨੂੰ ਨਾ ਭੁੱਲ ਜਾਣ। ਨਾਲ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸਿਆਂ ਕਿ ਅੱਜ ਕਨੇਡਾ ਪਿਛਲੇ 40-50 ਸਾਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਹੁਣ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ ਆ ਗਈ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਸਾਰੀਆਂ ਕਮਿਉਨਟੀਆਂ ਨਾਲ ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਾਏ ਨਹੀਂ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਕਨੇਡਾ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਸਾਰੇ ਕਨੇਡੀਅਨ ਕਮਿਉਨਿਟੀਜ਼ ਨਾਲ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਲਾ ਕੇ ਚੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ ਨੇ ਚਰਨਪਾਲ ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਮਾਜਕ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸਦੇ ਉਹ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਆਏ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਸਪਾਂਸਰਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਆਟੋ-ਫਲੀਟ ਵਾਲੇ ਢਿੱਲੋਂ ਬ੍ਰਦਰਜ਼ ਦਾ ਅਤੇ ਜੈਗ ਗਰੇਵਾਲ ਅਤੇ ਹਨੀ ਡਰਾਈਵਾਲ ਵਾਲੇ ਦੇਵ ਸਿੱਧੂ ਦਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਾਲੀ ਵਿਰਕ ਦਾ ਵੀ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਮੇਵਾ ਸਿੰਘ ਲੋਪੋਕੇ ਅਵਾਰਡ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਆਏ ਹਨ। ਇਸ ਵਾਰ ਉਹ ਇੰਡੀਆ ਗਏ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਇਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਦੇ ਸਟਾਫ ਕੰਵਲਜੀਤ ਆਹਲੂਵਾਲੀਆ ਅਤੇ ਕੁਲਬੀਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਸਦਕਾ ਅਖਬਾਰ ਬਾਕਾਇਦਾ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੇ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਹਿਯੋਗ/ਸਲਾਹ ਤੇ ਅਗਵਾਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਮਾਰੋਹ ਕਰਨ ਅਤੇ ‘ਦੇਸ਼ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼’ ਵਿੱਚ ਸੰਪਾਦਕੀ ਤੇ ਹੋਰ ਲੇਖ ਲਿਖ ਕੇ ਅਖਬਾਰ ਨੂੰ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਈ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਤੋਂ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਇਹ ਸਮਾਗਮ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਇਆ ਕਰੇਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਥਾਂ ਦੀ ਤੰਗੀ ਨਾ ਰਿਹਾ ਕਰੇ। “ਸ਼ਹੀਦੋਂ ਕੀ ਚਿਤਾਓਂ ਪਰ ਲਗੇਂਗੇ ਹਰ ਬਰਸ ਮੇਲੇ, ਵਤਨ ਪੇ ਮਿਟਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕਾ ਬਾਕੀ ਯਹੀਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਹੋਗਾ” ਅਗਲੇ ਸਾਲ ਇਹ ਸਮਾਗਮ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਮੇਲਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ।

ਜਸ਼ੀਨੇ ਪੁਸਤਕ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ ਰੀਲੀਜ਼...........ਪੁਸਤਕ ਰਿਲੀਜ਼

ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਰੀਲੀਜ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਜਸ਼ਨ ‘ਤੰਦੂਰੀ ਕਿੰਗ’ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਕੈਲਗਰੀ ਵਿਖੇ 1 ਅਗਸਤ 2007 ਨੂੰ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਫੰਕਸ਼ਨ ਦਾ ਸਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ‘ਇੰਡੋ-ਕਨੇਡੀਅਨ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਆਫ ਇਮੀਗ੍ਰੈਂਟ ਸੀਨੀਅਰਜ਼” ਵਲੋਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਦੀ ਸਜਾਵਟ ਵੀ ਦੇਖਣ ਯੋਗ ਸੀ। ਇੱਕ ਟੇਬਲ ਤੇ ਚੀਫ਼ ਗੈਸਟ ਡਾ. ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ, ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਲੇਖਕ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਅਤੇ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰਸ਼ੋਤਮ ਭਾਰਦਵਾਜ ਸੁਸ਼ੋਭਤ ਸਨ। ਟੇਬਲ ਨੂੰ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਗੁਲਦਸਤਿਆਂ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਕਿਸੇ ਵਿਆਹ ਸ਼ਾਦੀ ਵਰਗਾ ਮਾਹੌਲ ਸੀ। ਫੰਕਸ਼ਨ ਦੀਆਂ ਰਸਮਾਂ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਪ੍ਰੋਟੋਕੋਲ ਦਾ ਕੰਮ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਕੇ. ਸੀ. ਸ਼ਰਮਾ ਨੂੰ ਸੌਪਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਤੇ ਚੀਫ਼ ਗੈਸਟ ਡਾ. ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਤਾਂ ਗੁਲਾਬ ਦੀਆਂ ਫੁੱਲ ਪੱਤੀਆਂ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਮਾਸਟਰ ਆਫ ਸੈਰੇਮਨੀਜ਼ ਦੇ ਫਰਜ਼ ‘ਪਰਿਵਾਸ’ ਟੀ. ਵੀ. ਸ਼ੋਅ ਦੀ ਹੋਸਟ ਦੀਪ ਸ਼ਿਖਾ ਬਰਾੜ ਵਲੋਂ ਖੁਸ਼ ਅਸਲੂਬੀ ਨਾਲ ਨਿਭਾਏ ਗਏ।
ਹਾਜ਼ਰੀਨ ਵਿੱਚ ਹੋਰਨਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਤਿੰਨ ਸੁਕੈਡਰਨ ਲੀਡਰ ਹਰਗੁਰਜੀਤ ਮਿਨਹਾਸ, ਜੋਗਿੰਦਰ ਬੈਂਸ ਤੇ ਸ. ਸ. ਪਰਮਾਰ, ਦੋ ਮੇਜਰ ਨਾਹਰ ਸਿੰਘ ਜਵੰਦਾ ਤੇ ਸਰਬਣ ਸਿੰਘ ਮਾਂਗਟ, ਚਾਰ ਡਾਕਟਰੇਟ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਡੌਲੀ ਮਾਂਗਟ, ਹਰਭਜਨ ਸਿੰਘ, ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਹੱਲਣ ਅਤੇ ਮੁਖ ਮਹਿਮਾਨ ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ, ਹੋਰ ਉਂਚ ਸਿਵਲ ਅਧਿਕਾਰੀ, ਕੈਲਗਰੀ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਕੀਲ ਅਮਰਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਤਰਨਜੀਤ ਔਜਲਾ, ਗੁਰਦੀਪ ਢਿੱਲੋਂ (ਆਟੋ ਫਲੀਟ), ਕੇਸਰ ਸਿੰਘ ਨੀਰ, ਸੋਹਣ ਮਾਨ, ਇਕਬਾਲ ਖਾਂ, ਹਰੀਪਾਲ, ਕਾਮਰੇਡ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਬਚਿੱਤਰ ਗਿੱਲ ਜ਼ੀਰੇ ਵਾਲੇ ਕਵੀਸ਼ਰ, ਇੰਡੋ ਕਨੇਡੀਅਨ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਜਗੀਰ ਸਿੰਘ ਘੁੰਮਣ, ਸੁਦਰਸ਼ਨ ਸੈਣੀ, ਦੇਵਿੰਦਰਪਾਲ ਸ਼ਰਮਾ, ਗਿਰਧਾਰੀ ਲਾਲ ਸ਼ਰਮਾ, ਨਛੱਤਰ ਢਿਲੋਂ, ਬਲਬੀਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ, ਬਲਦੇਵ ਕੰਗ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਜੋਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ, ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਅਤੇ ਸ੍ਰਮਤੀ ਗਿੱਲ, ਹਰਭਜਨ ਕੌਰ ਮਿਨਹਾਸ, ਕੁਲਦੀਪ ਘਟੌੜਾ, ਹਰਜੀਤ ਕੌਰ ਪਤਨੀ ਸਵ: ਇਕਬਾਲ ਅਰਪਨ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਲਜੀਤ ਕੌਰ, ਨੂੰਹ ਦੇਵਿੰਦਰ, ਪੋਤੀ ਏਮੀ, ਜ਼ਿਲੇਹੁਮਾ ਰਾਣਾ, ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਸੋਹਣ ਪ੍ਰਮਾਰ ਆਦਿ ਵੀ ਸਰੀਕਿ ਜਸ਼ਨ ਸਨ। ਚਿੱਤਰਕਾਰ ਹਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਜਨਾਗਲ ਵੀ ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਸ਼ੋਭਾ ਵਧਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਤਨਾਮ ਢਾਹ ਸਕੱਤਰ ਕੋਸੋ, ਦਰਸ਼ਨ ਧਾਲੀਵਾਲ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕੋਸੋ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ ਸਨ।
ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬੀਬੀ ਸੁਰਿੰਦਰ ਗੀਤ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਤਪਾਲ ਕੌਸ਼ਲ, ਭਗਵੰਤ ਰੰਧਾਵਾ ਪਰਿਵਾਰ ਸਮੇਤ, ਪਰਮਿੰਦਰ ਗਰੇਵਾਲ ਜੈਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ, ਜਸਵੰਤ ਹਿੱਸੋਵਾਲ, ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਗੁਰਚਰਨ ਕੌਰ, ਸਮਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਰਾਈਟਰ ਫੋਰਮ ਆਦਿ ਵੀ ਉਪਸਥਤ ਸਨ। ਇਸ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ 70 ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਕੈਲਗਰੀ ਦੇ ਪਤਵੰਤੇ ਲੇਖਕ, ਗ਼ਜਲਕਾਰ ਮੋਹਣ ਸਿੰਘ ਔਜਲਾ, ਨੀਰ ਤੇ ਸ਼ਮਸ਼ੇਰ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਵੀ ਮੌਜੂਦ ਸਨ।
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀਪ ਸ਼ਿਖਾ ਬਰਾੜ ਨੇ ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਨੂੰ ਜੀਆ ਆਇਆ ਆਖਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿੱਚ ਨੁਮਾਇਆਂ ਯੋਗਦਾਨ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ।
ਸਮਾਗਮ ਦਾ ਆਰੰਭ ਸੁਰਿੰਦਰ ਗੀਤ ਦੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਗ਼ਜ਼ਲ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਜਿਹੜੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਰੰਨਮ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਉਪਰੰਤ ਡਾ. ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਨੇ ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਹਾਜ਼ਰੀਨ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਕੀਤੀ। ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ 80 ਸਾਲਾ ਲੇਖਕ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਉਹ ਇਸ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਲਿਖ ਰਹੇ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੁਢਾਪਾ ਤਾਂ 80 ਸਾਲ ਤੋਂ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਬੜੀ ਰੌਚਕਤਾ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ 40 ਸਾਲ ਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਕਿ ਬੁਢਾਪਾ 60 ਸਾਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ 60 ਸਾਲ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ ਕਿ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬੁਢਾਪਾ 80 ਸਾਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਤੋਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇੰਝ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਬੁਢਾਪਾ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਆਉਂਦਾ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਸਿਰੜ ਨਾਲ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਲੇਖ ਲਿਖੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਮੈਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਇਸ ਉਂਤਮ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਰਚਨਾ ਬਾਰੇ ਵਧਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਸਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੇਖਕ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਹੋ ਕੇ ਲੇਖ ਲਿਖੇ ਹਨ।
ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਣ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉਥੇ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ-ਸਾਥੀਆਂ ਵਲੋਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸਨਮਾਨ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰਮਾਣ ਵੀ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਕੁੱਲ 25-25 ਬੁਲਾਰੇ ਸਨ ਅਤੇ ਦੀਪ ਸ਼ਿਖਾ ਬੜੀ ਔਖ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਏਨੇ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਭੁਗਤਾਇਆ ਜਾਵੇ।
ਪੁਸਤਕ ਬਾਰੇ ਡਾ. ਹਰਿਭਜਨ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ, ਕੇਸਰ ਸਿੰਘ ਨੀਰ, ਸੋਹਣ ਮਾਨ, ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਸਤਪਾਲ ਕੌਸ਼ਲ, ਡਾ. ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵਲੋਂ ਪਰਚੇ ਪੜ੍ਹੇ ਗਏ। ਭਗਵੰਤ ਸਿੰਘ ਰੰਧਾਵਾ ਨੇ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਿਜ ਮੁਕਤਸਰ ਵੇਲੇ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਤਾਜ਼ਾ ਕੀਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ‘ਤੇ ਚਾਨਣਾ ਪਾਇਆ। ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਮਾ ਭਾਸ਼ਣ ਬਚਿੱਤਰ ਗਿੱਲ ਦਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਕੇ. ਸੀ. ਸ਼ਰਮਾ ਦਾ ਸੀ। ਬਚਿੱਰਤ ਗਿੱਲ ਨੇ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੇਖਣੀ ਬਾਰੇ ਭਰਪੂਰ ਚਾਨਣਾ ਪਾਇਆ। ਜਸਵੰਤ ਸਿੰਘ ਗਿੱਲ ਨੇ ਵੀ ਪਿਛਲੇ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੋ. ਸਿੱਧੂ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਦਾ ਵੀ ਰੌਚਿਕ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ। ਕੇ. ਸੀ. ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਵੀ ਮਨਜੀਤ ਸਿੱਧੂ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚੋਂ ਕਈ ਟੂਕਾਂ ਦੇ ਕੇ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਤਾਰੀਫ਼ ਕੀਤੀ। ਹਰਗੁਰਜੀਤ ਮਿਨਹਾਸ ਨੇ ਵੀ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਲੇਠੀ ਪੁਸਤਕ ਰੀਲੀਜ਼ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਵਧਾਈ ਦਿੱਤੀ।
ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਲੁੱਡੂ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ‘ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼’ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਟਾਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵਲੋਂ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਧੜਕ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕੀਤੀ। ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਬ੍ਰਹਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ‘ਪੰਜਾਬੀ ਸਟਾਰ’ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਐਕਸਰਸਾਈਜ਼ ਬੁੱਕ ਵਜੋ ਵਰਤਣ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਛਪਦੇ ਰਹੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸਟਾਰ, ਦੇਸ ਪੰਜਾਬ ਟਾਇਮਜ਼ ਤੇ ਹੋਰ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਛਪੇ ਲੇਖ ਹੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਵਿੱਚ ਇਕੱਤਰ ਕਰਕੇ ਛਪਾਏ ਗਏ ਹਨ। ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਕਰੈਡਿਟ ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਹਰ ਲੇਖ ਲਿਖਣ ਪਿੱਛੋਂ ਚਰਚਾ, ਸਲਾਹ ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਫੰਕਸ਼ਨ ਇਤਨਾ ਦਿਲਚਸਪ ਸੀ ਕਿ ਸੀਟਾਂ ਨਾ ਮਿਲਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਦੋ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਹੀ ਕਈ ਸ੍ਰੋਤੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸੁਣਦੇ ਰਹੇ। ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਦਾ ਵੀ ਖਿਆਲ ਨਾ ਆਇਆ ਅਤੇ ਚਾਹ ਠੰਡੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।
ਅਮਨ ਬਰਾੜ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਵੀਡੀਓ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਚੋਂ ਕੁਝ ਕਲਿੱਪ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਟੀ. ਵੀ. ਸ਼ੋਅ ‘ਪਰਿਵਾਸ’ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਗੇ। ਭਗਵੰਤ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਪੋਤਰੇ ਨਵੀ ਨੇ ਵੀ ਇਸ ਫੰਕਸ਼ਨ ਨੂੰ ਕੈਮਰਾ ਬੰਦ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਪੈਰ ਹੀ $1000 ਡਾਲਰ ਖਰਚ ਕਰਕੇ ਮੂਵੀ ਕੈਮਰਾ ਲਿਆ ਕੇ ਫੰਕਸ਼ਨ ਦੀ ਮੂਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ। ਹੋਰ ਵੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਕਈ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਕੈਮਰੇ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਪ੍ਰੌਸਤਮ ਭਾਰਦਵਾਜ ਵਲੋਂ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਕੇ. ਸੀ. ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਡਾ. ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ, ਸੁਰਿੰਦਰ ਗੀਤ ਤੇ ਹੋਰ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਦਾ ਅਤੇ ਪਰਚੇ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਸ੍ਰੋਤੇ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਅੱਜ ਦਾ ਪੁਸਤਕ ਰੀਲੀਜ਼ ਸਮਾਰੋਹ ਕੈਲਗਰੀ ਦੇ ਸਾਹਿਤਕ ਇਤਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੀਲ ਪੱਥਰ ਹੈ।

ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ ........... ਰੀਵਿਊ / ਮਹਿੰਦਰ ਸਿੰਘ (ਡਾ.)

ਇਸ 36 ਲੇਖਾਂ, 172 ਸਫਿਆਂ ਵਾਲੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਦੀ ਵੰਨਗੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਲੇਖ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦੇ ਹਨ, ਅਨੋਖਾ ਢੰਗ ਤੇ ਢੁਕਵੀਂ ਵਾਰਤਕ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੋ. ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਦੀ ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਪੜ੍ਹਨ ਯੋਗ ਹੈ। ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਵਾਰਤਕ ਪੜ੍ਹਕੇ ਡਾ. ਨਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਕਪੂਰ ਤੇ ਜਤਿੰਦਰ ਪੰਨੂੰ ਦੀ ਵਾਰਤਕ ਵਾਲਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਰੇਖਾ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਮਨਜੀਤ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਬਹੁਤੇ ਰੇਖਾ ਚਿੱਤਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਉਲੀਕੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮੈਡਲ ਜਾਂ ਸਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਸਨਮਾਨਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਇਕਬਾਲ ਅਰਪਨ, ਗਿਆਨ ਸਿੰਘ ਬਸਰਾ, ਕਾਮਰੇਡ ਰੂਲਦੂ ਖਾਂ, ਬਾਈ ਜਗਤ, ਸੂਫੀ ਗਾਇਕ ਬਰਕਤ ਸਿੱਧੂ ਆਦਿ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਰੇਖਾ ਚਿੱਤਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਸੁਨੇਹਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰਨਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਜੋ ਛੁਪੇ ਰੁਸਤਮ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਤੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਉਂਤਮ ਧਰਮ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਦਾ ਪ੍ਰੋ. ਸੁਰਿੰਦਰ ਨਰੂਲਾ, ਹੈਰੀ ਸੋਹਲ, ਇਕਬਾਲ ਅਰਪਨ, ਜੁਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ, ਗਿਆਨ ਸਿੰਘ ਬਸਰਾ ਤੇ ਗੁਰਦਿਆਲ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ (ਦੋਨੋਂ ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਤੁਰ ਗਏ), ਪ੍ਰੋ. ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ, ਹਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਜਨਾਗਲ, ਸਵਾਤੀ ਐਡੀਸ਼ਨ ਤੇ ਕੁਝ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਰੇਖਾ ਚਿੱਤਰ ਅਸਲੀਅਤ ਦੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨੇੜੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸਫਰ ‘ਚ ਮਨਜੀਤ ਸਿੱਧੂ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਘੰਟੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਹਨ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜੋ ਕੁਝ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਜਾਂ ਸ਼ਰਧਾ ਵਾਲੀ ਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਝਲਕਦੀ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਮੰਤਵ ਉਹਨਾਂ ਨੁੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨਾ ਸੀ।
‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਵਿੱਚ ਛੇ ਵਿਅੰਗ ਲੇਖ ਹਨ। ਮਨਜੀਤ ਆਪ ਭਾਵੇਂ ਘੱਟ ਹੱਸਦਾ ਹੈ ਪਰ ਵਿਅੰਗ ਰਾਹੀਂ ਕੁਝ ਅਜੇਹੇ ਵਿਸ਼ੇ ਚੁਣੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਲੋਚਨਾਤਮਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਢੰਗ ਰਾਹੀਂ ਹਾਸ-ਵਿਅੰਗ ਦਾ ਸਮਾਨ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕ੍ਰਿਕਟੇਰੀਆ ਤੇ ਮਾਫੀਆ ਅਜੇਹੇ ਵਿਸ਼ੇ ਹਨ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਕੁਝ ਅਜੇਹੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਹੁਤਿਆਂ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ।
ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਲੇਖਾਂ ‘ਤੇ ਜੇ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰੀਏ ਤੇ ਹੋਰ ਛਾਣ-ਬੀਣ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਮਨਜੀਤ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨ-ਖਿੱਚਵਾਂ ਤੇ ਢੁਕਵਾ ਸਿਰਲੇਖ ਚੁਣਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਫੇਰ ਉਸੇ ਚੁਣੇ ਸਿਰਲੇਖ ਨੂੰ ਦਲੀਲਾਂ ਰਾਹੀਂ ਤੇ ਯੋਗ ਵਾਰਤਕ ਤੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਰਾਹੀਂ ਅਜੇਹਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲਚਸਪ ਤੇ ਵਾਕਫੀਅਤ ਭਰਪੂਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਕਬਾਲ ਅਰਪਨ ਬਾਰੇ ਸਿਰਲੇਖ ਹੈ ‘ਨੇਕੀ ਦਾ ਨਾਇਕ ਬਲਵੰਤ ਗਾਰਗੀ ਨੂੰ ‘ਬਠਿੰਡੇ ਦਾ ਸਾਹਿਤਕ ਬੁਰਜ’ ਪ੍ਰੋ. ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ‘ਏ-ਵੰਨ ਇਨਸਾਨ’, ਨਿੰਦਰ ਘੁਗਿਆਣਵੀ ਨੂੰ ‘ਨਿੱਕਾ ਨਿੰਦਰ ਵੱਡੀਆਂ ਬਾਤਾਂ, ਡਾ. ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ ਨੂੰ ‘ਲੋਕਹਿੱਤਾਂ ਦਾ ਰਖਵਾਲਾ’, ਦੇ ਨਾਂ ਅਜੇਹੀ ਉਤਸਕਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਇੱਛਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਲਿਖਿਆ ਹੈ।
ਮੈਂ ਮਨਜੀਤ ਨੂੰ 62 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਮੇਰੇ ਅਨੁਭਵ ਦੇ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਪੰਜ ਲੇਖ ਲਿਖੇ ਹਨ, ਸ਼ਾਇਦ ਥਾਂ ਦੀ ਥੁੜ ਕਰਕੇ। ਮਨਜੀਤ ਕੋਲ ਤਾਂ ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਹੈ ਕਿੰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ ਉਹ ਆਪਣੀ 12 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਸੈਨੇਟਰੀ, ਸਿੰਡੀਕੇਟ ਦੀ ਮੈਂਬਰੀ ਦੇ ਅਰਸੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਾਹ ਗੁਰਦਿਆਲ ਢਿਲੋਂ, ਜਨਗਨਾਥ ਕੌਸ਼ਲ (ਦੋਨੋਂ ਕੇਂਦਰੀ ਮੰਤਰੀ) ਡਾ. ਚੁਟਾਨੀ, ਪ੍ਰੋ. ਦੀਵਾਨ ਚੰਦ ਸ਼ਰਮਾ, ਹਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਬਰਾੜ, ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਗੁਰਵਿੰਦਰ ਬਰਾੜ, ਵਾਈਸ ਚਾਂਸਲਰ, ਸੂਰਜ ਭਾਨ, ਡਾ. ਪਾਲ, ਡਾ. ਰਾਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਬਾਬਾ, ਡਾ. ਰਾਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼, ਡਾ. ਵਿਸ਼ਵਾ ਨਾਥ ਤਿਵਾੜੀ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਾਂਤ (ਉਪ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ) ਤੇ ਹੋਰ ਉਂਘੀਆਂ ਸਖਸ਼ੀਅਤਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਖਸ਼ੀਅਤਾਂ ਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੇ ਗੁੱਟ ਜੋੜਾਂ ਬਾਰੇ ਵੀ ਜੇ ਝਾਂਤ ਪੁਆ ਦਿੰਦੇ ਤਾਂ ਬੜੇ ਰੌਚਕੀ ਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਭਰਪੂਰ ਲੇਖ ਹੁੰਦੇ।
ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਚੌਹਾਨ, ‘ਇੱਕ ਸੱਤਾ ਲਈ ਤੜਪਦੀ ਆਤਮਾ’ ਵਾਲਾ ਲੇਖ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪੱਖ ਤੋਂ ਬੜਾ ਵਧੀਆ ਤੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਭਰਪੂਰ ਹੈ। ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੀਣਤਾ ਭਾਵ ਨੂੰ ਲੁਕੋਣ ਲਈ ਕਿੰਨੀਆ ਕਲਾ ਬਾਜੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਤੇ ਪੈਂਤੜੇ ਦਿਖਾਏ, ਇਸ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਬਲਵੰਤ ਗਾਰਗੀ ਪ੍ਰੋ. ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਪ੍ਰੋ. ਨਰੂਲਾ ਵਾਂਗ ਨਿਰੋਲ ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਚਿੱਤਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲਿਖੇ, ਸਗੋਂ ਚੋਣ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸਮੁੱਚੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਜਾਵੇ ਜਿਵੇਂ ਨਾਮਵਰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਅਕਤੀ ਗਿਆਨੀ ਜ਼ੈਲ ਸਿੰਘ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਕਾਂਤ, ਰਾਜ ਪੰਨੂੰ (ਐਮ.ਐਲ. ਏ. ਅਲਬਰਟਾ), ਹੈਰੀ ਸੋਹਲ (ਕੈਲਗਰੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਇੰਡੋ ਕਨੇਡੀਅਨ ਅਲਬਰਟਾ ਅਸੈਂਬਲੀ ਮੈਂਬਰ), ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨਰੂਲਾ, ਬਲਵੰਤ ਗਾਰਗੀ, ਪ੍ਰੋ. ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ, ਦੇਵਿੰਦਰ ਸਤਿਆਰਥੀ, ਆਰਟ ਤੇ ਕਲਾ ਦੇ ਖੇਤਰ ‘ਚੋਂ ਹਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਜਨਾਗਲ, ਭਗਵੰਤ ਸਿੰਘ ਰੰਧਾਵਾ, ਸੂਫੀ ਗਾਇਕ ਬਰਕਤ ਸਿੱਧੂ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਦਾ ਜਾਨੀ: ਇਕਬਾਲ ਅਰਪਨ, ਜੁਗਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੈਂਸ, ਗਿਆਨ ਸਿੰਘ ਬਸਰਾ, ਕਾਮਰੇਡ ਰੁਲਦੂ ਖਾਂ, ਸਵਾਤੀ ਐਡੀਸਨ, ਬਾਈ ਜਗਤ, ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ ਹੇਅਰ ਬਾਰੇ ਲਿਖਦਿਆ ਮਨਜੀਤ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤਸ਼ੱਦਦ ਤੋ ਕੰਮ ਲੈਣਾ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਨਹੀਂ। ਮੱਤਭੇਦ ਤਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਹਨ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਵੀ ਰਹਿਣਗੇ ਪਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਲੈ ਲੈਣਾ ਕਿਸੇ ਸਿਰ ਫਿਰੇ ਦਾ ਹੀ ਕੰਮ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਨਰੂਲਾ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਗਿਆਨੀ ਜ਼ੈਲ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਹੋਰਨਾਂ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਲਿਖਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਲੇਖਾਂ ਦੀ ਵਡਿੱਤਣ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਅਜੇਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਜਾਨਣ ਦਾ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਅਵਸਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਨਰੂਲਾ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਦੋ ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਇੱਕ ਨੇਤਰ ਦਾਨ ਕਰਨਾ ਤਾਂ ਕਿ ਜੇ ਰੱਬ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਗਿਆਨੀ ਜ਼ੈਲ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣਾ ਕਿ ਉਹ ਜੀਵਨ ਦੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਡਾਕਟਰੇਟ ਸਨ ਤੇ ਗਾਰਗੀ ਕੋਲ ਜਿਹੜਾ ਵੀ ਸਾਹਿਤਕਾਰ ਆਪਣਾ ਰੇਖਾ ਚਿੱਤਰ ਲਿਖਵਾਉਣ ਜਾਂਦਾ, ਉਹ ਦਰੋਪਤੀ ਦੀ ਕਥਾ ਵਾਂਗ ਉਸਦੇ ਚੀਰ ਹਰਨ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਲਈ ਸੰਤ ਸਿੰਘ ਸੇਖੋਂ ਗਾਰਗੀ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ।
ਮੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ, ਮੇਰੇ ਅਨੁਭਵ (ਸਫਾ 135) ਵਾਲੇ ਲੇਖ ਵਿੱਚ, ਮਨਜੀਤ ਨੇ ਵਾਈਸ ਚਾਂਸਲਰ ਸੂਰਜ ਭਾਨ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਬਾਰੇ ਰੌਸ਼ਨੀ ਪਾਈ ਹੈ। ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਨ ਮਰਜ਼ੀ ਕਰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਮਨਜੀਤ ਦੇ ਸੈਨੇਟ ਤੇ ਸਿੰਡੀਕੇਟ ‘ਚ ਪੁੱਛੇ ਸੁਆਲਾਂ ਤੋਂ ਤਲਮਲਾ ਉਠਦਾ ਸੀ। ਮਨਜੀਤ ਜੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਸੂਰਜ ਭਾਨ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਕੇ ਰਜਿਸਟਰਾਰ ਦੀ ਪਦਵੀ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਬਾਰੇ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਰਜਿਸਟਰਾਰ ਨੇ ਇਸ਼ਾਰਾ ਦੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਅਸੂਲੀ ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਇਹ ਮਨਜ਼ੂਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵੋਟਰਾਂ ਨਾਲ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਵਿਅੰਗ ਲੇਖ 6 ਹਨ। ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੀ ਖੇਡ ਵੇਲੇ ਅੱਧਾ ਭਾਰਤ ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਖੜਾ ਰੇਡੀਓ ਜਾਂ ਟੀ ਵੀ ਦੀ ਕੁਮੈਂਟਰੀ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਦਫਤਰਾਂ ਦੇ ਬਾਬੂ ਕੰਮ ਠੱਪ ਕਰਕੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦੇ ਸਕੋਰ ਸੁਣਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ‘ਫੋਟੋ ਖਿਚਵਾਉਣ ਦਾ ਖਬਤ’ ‘ਚ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਅਖਬਾਰਾਂ ‘ਚ ਫੋਟੋ ਛੁਪਵਾਉਣੀ ਬਹੁਤ ਕਾਰਗਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ‘ਅਖਾੜਾ’ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਬਰਕਤੀ ਲਚਾਰ ਤੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਫਰੀਦਕੋਟ ਦਾ ਮਿਹਰਬਾਨ ਹੋ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਘਟਨਾ ਬੜੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਾਲ ਬਿਆਨ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਹਿਲਵਾਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਤੇ ਅਮ੍ਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਸਿਆਸੀ ਅਖਾੜੇ ਦੇ ਪਹਿਲਵਾਨ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਭਾਣਾ ਕੀ ‘ਤਮਾਸ਼ਾ ਖਤਮ ਪੈਸੇ ਹਜ਼ਮ’। ‘ਮਾਫੀਆ’ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵੀਕਰਨ ਦਾ ਦੂਜਾ ਰੂਪ ਹੈ ਤੇ ਇਸਦਾ ਇਲਾਜ ਸਿਰਫ ਇੱਕੋ ਹੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਹੈ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਰਮਾਏ ਦਾ ਮਾਲਕ ਬਣਾਕੇ ਸਰਮਾਏ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਵਾਉਣਾ। ਇਹ ਹੈ ਮਨਜੀਤ ਦਾ ਥੀਸਸ। ‘ਮੈਡਲਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ’ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੌਜੂ ਕੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਮੈਡਲ ਲੈਣ ਲਈ ਤਨ ਤੇ ਮਨ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਇੱਕ ਮੈਡਲ ਨਾਲ ਵੀ ਤਸੱਲੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਮਨਜੀਤ ਸਿੰਘ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਨੂੰ ਖਬਰਾਂ ਭੇਜਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਅਜੇਹਾ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੀ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਖਬਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਭਾਵ ਫਰੀ ਲੈਂਸਰ ਰਿਪੋਰਟਰ ਸੀ। ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਉਹ ਇਹੀ ਸ਼ੁਗਲ ਦੋ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਭੇਜੀ ਹੋਈ ਖਬਰ ਸਾਰੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਬੜੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਨਾਲ ਛਾਪਦੇ ਹਨ। ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਕਰਦਿਆਂ ਕਰਦਿਆਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਲੇਠੀ ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਰਾਹੀਂ ਸਾਹਿਤਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਧਮਾਕੇ ਨਾਲ ਆ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਾਕ ਬਣਤਰ ਤੇ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਕੇ ਹਰ ਕੋਈ ਰਸ਼ਕ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਪੁਸਤਕ ‘ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨ’ ਵਿਸ਼ਵ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਕੱਚਾ ਕਾਲਜ ਰੋਡ ਬਰਨਾਲਾ ਨੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜਿਸਦੀ ਪੇਪਰ ਬੈਕ ਜਿਲਦ ਦੀ ਕੀਮਤ 100 ਰੁਪਏ ਹੈ।